Kraamtijd van een verloskundige

Als je denkt dat je alles gehad hebt… Afgelopen weken hebben jullie kunnen lezen over mijn zwangerschap en bevalling. Nu is het dus tijd voor de kraamtijd van een verloskundige. Ik was kapot, moe en dolgelukkig na de geboorte van onze prachtige zoon Sam! Alle clichés zijn waar. Hij is de mooiste baby die er bestaat en je bent alle pijn zo weer vergeten! Althans, ik wel.

LUMC

Vreselijk genoeg lagen we in het LUMC allebei op een andere afdeling en kon ik dus niet onbeperkt knuffelen met onze kleine man. Gelukkig waren na 48 uur mijn bloedwaarden herstellende en waren de nodige onderzoeken bij Sam en mij ingezet, zodat we mochten worden overgeplaatst naar het Alrijne. Terwijl ik in het LUMC lag, had ik dagelijks contact met verschillende verloskundigen, gynaecologen en kinderartsen uit het Alrijne. Iedereen was voorbereid op mijn terugkomst.

We kwamen op een couveusesuite te liggen; een verademing! Samen met Sam op een kamer, met zijn drietjes. Wat deed hij het goed en wat was het fijn om zo vaak als we wilden te knuffelen. Op dag 4 kwam geboortefotograaf Jessica nog eens langs voor de foto’s waar na de bevalling geen tijd voor was geweest. Ik kolfde me een ongeluk en ook ik heb een klein dansje gedaan toen er na een paar dagen eindelijk een keer 4cc voeding uit kwam.

Naar huis

Hoeveel pijn ik ook had aan mijn wond, ik genoot met volle teugen. Tot het onvermijdelijke moment dat we na 8 dagen naar huis moesten en Sam moesten achterlaten. Ik heb de hele dag niet anders gedaan dan huilen.

Hoe kan het dat je je kind, zo klein en kwetsbaar, terwijl hij eigenlijk nog in mijn buik had moeten zitten, moet achterlaten in het ziekenhuis?

Gelukkig had ik thuis nog twee dagen kraamzorg, die kon ondersteunen bij de dagelijkse dingen. Zij maakte er, ondanks de rotsituatie, toch nog een feestje van, inclusief prachtige fruithapjes.

Maar man man, dat heen en weer rijden naar het ziekenhuis, was vast de reden dat ik zoveel last bleef houden van mijn wond. Op de avond van dag 11 begon mijn wond te bloeden. ‘Ook al hoor ik het nooit, het zal er wel bij horen’ dacht ik nog. In de nacht heb ik voor de zekerheid toch de verloskundige van het ziekenhuis even gebeld, aangezien het door alle gazen en kleding mijn dekbed had bevuild. Zij gaf aan dat de gynaecoloog er overdag als ik bij Sam was wel even naar kon kijken. Die nacht ging de wond steeds meer pijn doen en in de ochtend heb ik de hele weg naar Leiderdorp alleen maar gehuild van de pijn. Ik ging níet eerst naar Sam, er móest iemand kijken naar die wond.

Opnieuw opgenomen

De gynaecoloog werd erbij geroepen en zij constateerde al snel dat ze de wond opnieuw ging openmaken. De details zal ik jullie besparen, maar ik heb de haren uit mijn hoofd getrokken van de pijn die dat deed. Aan de antibiotica tot de kweekuitslagen bekend waren en volop terug aan de pijnstilling. Wat een verademing toen de pijn in mijn wond eindelijk minder werd! Het voordeel aan deze situatie? Ik werd weer terug opgenomen en mocht weer met Sam samen op een couveusesuite liggen.

De volgende dag hebben ze voor de zekerheid een CT scan gemaakt, om te kijken of er niet stiekem een gaasje was achtergebleven tijdens de keizersnede en of alle inwendige lagen wel goed gesloten waren. Gelukkig kwam hier niets bijzonders uit, behalve dat het bloeden en de pijn veroorzaakt werden door een bloeding in mijn buikspier. Pech, want dat blijft 4-6 weken flink pijnlijk, maar daarna lost dit vanzelf weer op.

Opnieuw naar huis

Na opnieuw 5 dagen samen knuffelen, waarin ik eindelijk wat mobieler werd, moest ik opnieuw naar huis. Dat afscheid zal nooit wennen. Vanaf toen mochten we nog een week lang dagelijks één of twee keer heen en weer naar het Alrijne om te knuffelen met ons mannetje, wat het al die tijd al zo goed had gedaan. Maar ook een week lang lieten we hem iedere dag weer achter. Wat had ik hem graag onder mijn trui meegenomen!

Eindelijk, toen hij 36+2 weken oud was, en dus 3 weken en 2 dagen in het ziekenhuis had gelegen, mocht Sam mee naar huis! Ik kreeg nog 4 geweldige dagen kraamzorg, waarin we de kraamweek nog zo goed mogelijk hebben nagebootst. Op dat moment had ik óók nog een borstontsteking, dus alle hulp in mijn zieke dagen was welkom. Ondanks dat ik me flink beroerd voelde, konden we eindelijk met zijn drieën thuis genieten.

Inmiddels is Sam alweer ruim 11 weken oud en doet hij het nog steeds geweldig. Het is een tevreden mannetje en we knuffelen oneindig veel en nooit genoeg. Tijdens een van de verschoonpauzes van dit schrijven (14 december 2018) showt onze kleine man zijn eerste échte bewuste lach nu hij gecorrigeerd 4 weken en 2 dagen oud is. IK BEN VERLIEFD!

In de laatste week van januari zal ik weer beginnen met werken en ben ik blij dat ik jullie allemaal weer mag zien en begeleiden. Want hoe graag ik ook met mijn mannen knuffel… ik werk ook ontzettend graag!

Mijn ervaring?

Al die maanden super lieve begeleiding van mijn collega’s, die voor mij ook gewoon mijn verloskundigen waren.
In totaal vijf weken geweldige begeleiding van mijn collega’s in het Alrijne ziekenhuis. Na thuis, de beste plek om gelegen te hebben tijdens mijn zwangerschap en kraamtijd. Ik kan er een Zoover recensie op loslaten, ook al zou ik natuurlijk tal van betere vakantietripjes kunnen bedenken.
Een bijzondere bevalling, met fantastische begeleiding van Niels en Ylonka. Al mijn wensen werden gehoord door het LUMC en alles was bespreekbaar. Ook al had ik natuurlijk graag vaginaal, rond 41 weken, thuis in alle rust bevallen, ik kan er heel goed op terugkijken.
De basis van een goede ervaring zit volgens mij in de communicatie en dat is precies wat al die tijd zo goed is gegaan. Ook al wist niemand wat er precies aan de hand was, er werd duidelijk gecommuniceerd.

Aangezien er deze kraamtijd zoveel gebeurd is, is er geen ruimte om mijn ervaring met borstvoeding hier te beschrijven. Dat lees je dus volgende week!
Daarnaast ben ik erg benieuwd of er van jullie uit nog vragen zijn aan mij. Ik zal op al jullie vragen antwoord proberen te geven in een blog. Natuurlijk heb ik al een lijstje vragen die ik eerder kreeg bijgehouden. Stel je vraag op Facebook!